Eventualnie: śnieżne Klasyki, mroźne Plastiki

Sezon 2018 już dawno za nami, DAFuq zgarażowany na zimę, dni krótkie, chłód, wielki smutek i halucynacje z niedożywienia. W takich warunkach człowiekowi się nie chce, a nadchodzące święta niewiele zmieniają w tym temacie. No chyba, że ktoś zrobi jakiś zimowy rajdzik, wtedy co innego. Wtedy można bez większego obrzydzenia wyjrzeć spod kołdry, a może nawet z własnej woli wyjść z domu. I tak się złożyło, że ekipa Klasyków i Plastików ogłosiła właśnie rozpoczęcie swojej ligi zimowej.

To to ja rozumiem.

Pozostało zatem odpalenie Skanssena i udanie się na start.

Miejsce zbiórki zlokalizowane było nader ciekawie na terenie Fortu Dąbrowskiego na Sadybie.

W niektórych przypadkach granica między klasykiem a plastikiem jest, rzekłbym, płynna. Lub raczej utleniona.

Niemcy vs Polska

NAJGŁRUPBSZY  SPRZĘT IWENTU

Harmonijny zestaw kolorystyczny

Daimler Panzerwagen

Tym razem, by umilić sobie walkę z itinererem a przede wszystkim wyposażyć się w dodatkową parę oczu do wypatrywania obiektów ze zdjęć, przyjęliśmy na pokład koleżankę z pracy Obywatelki Pilotki. Koleżanka bardzo szybko okazała się nader ogarniętą osobą i już na wstępie skutecznie włączyła się w rozwiązywanie zadań. Te zaś czekały jeszcze przed wyruszeniem w trasę i dotyczyły głównie muzealnych militariów zgromadzonych na terenie Fortu.

W sumie wystarczyłoby domontować odpowiednio duże skrzydła

Czy jeszcze ktokolwiek robi samoloty ze zmienną geometrią skrzydeł?

Tutaj chyba nawet Play miałby zasięg

Heliwroster

JAM JEST

I dla takich sprzętów opłacało się zostać generałem

Powinien być jeszcze drugi z napisem SNICKERS

Start odbywał się tym razem nietypowo - nie było tradycyjnej odprawy, wszystkie wyjaśnienia zawarte były w materiałach rajdowych. Należało jedynie odpowiedzieć na pytania z Fortu i w drogę.

Pierwszy etap rajdu wiódł przez nader urokliwe uliczki Sadyby. Czaru willowej okolicy nie zdołało przykryć nawet zimne, mokre, białe cholerstwo lecące z nieba. Ani idiotyczne graty rozjeżdżające jej zabytkowy bruk.

Tematyka rajdu - poza tradycyjnymi gratami i widoczkami z trasy - poświęcona była warszawskim fortom. Na trasie tym razem nie było pekapów - zamiast tego załogi zahaczały o kolejne forty znajdujące się w południowo-zachodniej części stolicy i odpowiadały na związane z nimi pytania.

Ostatni etap trasy wiódł przez stare Włochy, gdzie na posesjach można było znaleźć dość nietypowe elementy. Takie, jak np. katapulta.

W końcu dotarliśmy na metę zlokalizowaną - rzecz jasna - nieopodal Fortu Włochy.

Wrażenia? Jak najbardziej pozytywne. Do tej pory nie do końca dogadywałem się ze sposobem myślenia KiP-ów, jednak tym razem trudno mi było przyczepić się do czegokolwiek. Trasa była nader ciekawa i bardzo fajnie, momentami podchwytliwie pomyślana pod względem nawigacyjnym, ciekawa była również główna tematyka związana z fortami a zadania - świetnie wymyślone (z czego szczególnie w pamięć zapadło pytanie "co robi słoneczny Nissan"). Również i 9 miejsce w klasie nawigacyjnej (była również turystyczna) można uznać za przyzwoite, szczególnie na tle wcześniejszych wyników w KiP-owych imprezach. Tym bardziej zatem czekam na kolejny rajd zimowej ligi Klasyków i Plastików.

Tymczasem zapraszam na pierwszy od 3 tygodni film.