Długodystans: pracowity koniec roku

Kolejny rok zbliża się do końca. Podobno jest to dobra pora na wszelkiego rodzaju podsumowania - dlatego też warto pokrótce podsumować ostatni kwartał 2017 spędzony ze Skanssenem.

W poprzednim wpisie (w którym zresztą pokusiłem się o nieco inną formułę, niż do tej pory) zasugerowałem, że w kwestii Skanssena mogą nastąpić pewne zmiany. Dzięki dwóm wizytom u znanego i lubianego warszawskiego volviarza okazało się jednak, że nie są one konieczne. Nie są też konieczne (ani zasadne) wielotysięczne inwestycje - Skanssen po naprawie paru komponentów ma szansę nadal solidnie pełnić służbę. Kilka napraw zostało już dokonanych, zostały jeszcze ze dwie czy trzy rzeczy do ogarnięcia, z których najważniejszą kwestią pozostaje nieszczęsny prędkościomierz. Jest to o tyle pilne, że przegląd mam do lutego, a od tamtej pory przebieg widoczny na liczniku nie zmienił się ani o kilometr... A ja, biorąc pod uwagę niedawne zmiany w przepisach, wolałbym nie trafić za kratki.

Tymczasem Skanssen nadal dzielnie pokonuje kolejne kilometry. Ostatni kwartał mijającego nam właśnie roku zaczął jako transporter sprzętu na dwa koncerty Amaze.

Pod Chwilą, w wyśmienitym towarzystwie

Pod Jeffsem, z drogocennym ładunkiem

Korzystając ze sprzyjającej wczesnojesiennej aury udało się uskutecznić kilka owocnych grzybiarskich do lasu (połączonych z sesją zdjęciową Fernandesa, który - nota bene - znalazł już nowy dom).

Skanssena można było też spotkać na mieście w nader doborowym towarzystwie.

Przede wszystkim jednak najważniejszym zadaniem, już na przełomie jesieni i zimy, okazała się przeprowadzka.

Jak już wspomniałem, opuszczam Mokotów, gdzie spędziłem ostatnich kilkanaście lat, na rzecz dzielnicy bezpośrednio graniczącej z nim od południa: znanego choćby z kultowego serialu "Alternatywy 4" Ursynowa. Na szczęście jest to już zupełnie inna dzielnica, niż ta znana z serialu Barei, jednak swego rodzaju "sypialniany" klimat pozostał. Tak czy inaczej - jak to bywa przy przeprowadzkach, trzeba było przetaszczyć dobytek (który to proces nadal dokonuje się stopniowo) oraz materiały do remontu. I tu Skanssen okazał się niezrównany - również wtedy, gdy trzeba było przewieźć coś o niestandardowych wymiarach.

Oprócz zmiany adresu z przeprowadzką wiąże się jeszcze jedna rzecz.

Miejsce w garażu podziemnym.

Tak - Skanssen wreszcie będzie odpoczywał pod dachem, chroniony przed warunkami atmosferycznymi, co dla sędziwych już nieco wehikułów jest ogromnym plusem. Do tego wreszcie koniec z krążeniem po okolicy, długotrwałym szukaniem miejsca do parkowania i mozolnym taszczeniem gratów po nocy - teraz po prostu wystarczy wjechać, wyładować sprzęt, przenieść go do windy... i włala, jestem w domu.

Wspaniałość.

Jednak to jeszcze nie wszystko.

Gdy po raz pierwszy zajrzeliśmy z mą Lubą do garażu celem obadania miejsca parkingowego, oczom naszym ukazali się tacy oto sąsiedzi, stacjonujący ledwie o kilka miejsc dalej:

Lepiej być chyba nie mogło.

* * * * *

Święta udało się (również dzięki Skanssenowi) spędzić już w nowym miejscu. I może to właśnie ze względu na jego zasługi w taszczeniu szpejów pod choinką znalazła się taka oto dobrutka:

Wreszcie będzie można pożegnać dogorywający, niemiłosiernie rysujący płyty odtwarzacz, który do tej pory siedział w Skanssenie. Inna rzecz, że pewnie konieczne będzie dłubanie przy złączkach.

Ale to już zapewne w Nowym Roku.