Eventualnie: Bazar Złomniczy

Witam wszystkich serdecznie w pierwszych chwilach września. Już zaraz do powoli skracającego się dnia i dyskretnie spadających temperatur dołączą wielokilometrowe korki oraz permanentne kłopoty z parkowaniem. Radujmy się.

Z oczywistych powodów czasowo-rodzinno-obowiązkowych ostatniemi czasy umykały mi różnorakie eventy: a to zlot gwiaździsty i rajd WUK-a, a to sobotni rajd Stare jak Nowe. Dlatego też gdy usłyszałem o Wielkim Targu Złomnika i Nie Sprzedam, Będę Robił stwierdziłem, że muszę, inaczej się uduszę. Perspektywa pobuszowaniu po pchlim targu zawiadywanym przez Złomnika i poślinienia się do egzemplarzy wystawionych na giełdzie pod auspicjami Nie Sprzedam Będę Robił była kusząca niczym tytułowa propozycja z jednego z mych ulubionych utworów cudownej Melissy Auf der Maur. Częściowo zmazawszy swe winy całonocnym dyżurem przy Młodzieżu wybyłem z domu niedzielnym rankiem i zaudałem się na Służewiec, konkretnie zaś na ulicę Po(d)stępu, gdzie odbywał się Targ.

Jak się okazało po przybyciu na miejsce, nie był to może Wielki Targ, raczej Kameralny Bazarek, ale w niczym mu to nie umniejszało. Zdecydowanie było na czym zawiesić oko. I opróżnić portfel.

Ale od początku.

Targowisko otwierało swe podwoje już o 9. Po nocy, gdzie sen był li tylko skromnym dodatkiem do pieluch, nie za bardzo zależało mi na szczególnej punktualności, jednak udało mi się zwlec z barłogu porą na tyle cywilizowaną, że dotarłem na miejsce k. 9:30.

A oto co ujrzały piękne me gałki oczne:

Najróżniejsze elementa  rozmaitych pereł PRL-u elegancko rozłożone na masce Renault 5

Basów niestety nie było

Było za to twarde amerykańskie żelazo robocze

I może nie tak twarde, ale i tak gniotące nabiał swą zajebistością robocze żelazo francuskie

Bardzo twarde robocze żelazo z NRD

Po mojemu to dobry deal. Bardzo dobry.

Groźna stylówa, BEWARE OF THE KILLER TRABANT

205 Roland Garros Cabrio za 6,5k, GDZIE MÓJ PORTFEL

Tak, cały czas zdarza mi się tęsknić za Chaimkiem

Niby mam słoneczka, ale te dekielki cholernie kusiły

Zmontuj sobie Dwacefałkę przywiezioną w częściach Proboszczem

I obwieś ją Dużymi Ilościami Naraz Świateł

To rocznik '91 stylizowany na '67-'74. Ktoś chce za niego 15k. To ja już wolę te resoraki.

To wszystko zmieściło się w Miniaku i przyjechało z Białegostoku

Tu zostawiłem kilka zł. Dziesiąt.

Dobry spot

TERAZ NA KATEGORIĘ B

Zgniły Tercel za tysiaka, w sam raz na Nity

Jeszcze lepszy spot

Bardzo, bardzo grubo

Takim Audi to ja mógłbym

Do wzięcia za 10k. Naprawdę mógłbym.

 Tak minęła sobie prawie godzinka. Zacząłem zbierać się do wyjścia, jednocześnie łowiąc sympatyczne okazy zameldowane przed wjazdem na teren.

Madzisława w doborowym towarzystwie

Był na rajdzie WUK-a, nic nie stuka, nic nie puka

K10 przedlift, dobrze!

AT15

Takiego, tyle, że szarego, mieli onegdaj moi rodzice. Ależ to był szajs. Potem mieli czerwonego (też MR87) i, o dziwo, był dobry

Kolejny Roland Garros, ależ one wszystkie piękne!

I Ascona, ależ one wszystkie nijakie!

Nastąpił moment, gdy kierowałem się już do Madzi celem skoczenia po zakupy i powrotu do domu. Nie sądziłem, że jeszcze cokolwiek ciekawego mogę znaleźć (a łup i tak był sympatyczny). Aż tu nagle...

Po prostu sobie przyjechał, bo tak.

Wykonałem natychmiastowy w tył zwrot i wlazłem z powrotem na teren targów, wlokąc za sobą połyskującą w późnosierpniowym słońcu strużkę śliny i innych płynów ustrojowych, które niechaj pozostaną niezidentyfikowanymi. 

Tak bardzo najlepiej

Nie da się lepiej

Nie ma lepiej

Lepiej nie istnieje

 Tytaniczną siłą woli powstrzymałem się przed zamieszkaniem na masce DS-a i oznajmianiem miastu i światu, że mój ci on (co mogłoby nie spotkać się ze zrozumieniem właściciela) i powlokłem się ku wyjściu, łapiąc po drodze co ciekawsze egzemplarze, zarówno na terenie targu, jak i poza nim.

A ja go nawet raz upolowałem, będzie w jednym z miksów

Jeśli nie chcesz mojej zguby itd.

Na zewnątrz też przyczaiła się gadzina. Rdza na błotnikach - it's not a bug, it's a feature

I to, proszę Państwa, jest prawidłowo użytkowana Gelenda.

Garbi nieśmiało ukrył się pod listowiem

Borze, jak bym nim jeździł bokami

Tą też

A tym nie, nadmiarem zbędnego prestiżu popsuł klimat. Na szczęście tylko na chwilę.
Nie zmienia to faktu, że powinni byli zamknąć ulicę dla samochodów po 2000 r.

 I to tyle, jeśli chodzi o ostatni podryg sierpnia. Nie zaprzeczę - sympatycznym on był. I nie, nie wróciłem do domu z pustymi rękami. Choć portfel po powrocie wydawał się odrobinę lżejszy. Ale tylko odrobinę.